Off The Wall
soul, disco
Epic Records
1979 (2016)
LP
Michael Jackson
Quincy Jones
Off The Wall
Epic
Piąty album Michaela Jacksona i zarazem pierwszy album wydany przez wytwórnię Epic w 1979 roku. Album jest uznawany za przełomowy moment w karierze Jacksona, będący początkiem jego światowego sukcesu. Sprzedaż światowa płyty wyniosła ponad 20 milionów egzemplarzy. Off the Wall zostało włączone w 2008 roku do Grammy Hall of Fame. Jest to pierwszy album powstały przy współpracy producenta Quincy'ego Jonesa, odpowiedzialnego później za największe albumy piosenkarza (najlepiej sprzedający się album świata Thriller oraz Bad).
Off The Wall. Pierwszy album Jacksona nagrany przy współpracy Quincy Jonesa. Jones jako producent gwarantował perfekcyjne wydanie płyty, a współpracował z wieloma artystami. W karierze samego Jacksona ten album był pierwszym, który zrobił ogromna karierę na świecie i wykreował nowy image wykonawcy.
Michael Jackson urodził się w 1958 roku. Karierę sceniczną rozpoczął jako sześciolatek w zespole Jackson 5 wraz ze starszymi braćmi. I szybko okazał się najzdolniejszym z nich. Już w 1971 wydał swoją pierwszą solową płytę. Zaś gdy zaczął pracę nad Off The Wall miał zaledwie 20 lat.
Król Popu
Dla wielu miłośników jego twórczości ten album jest szczególny. Z jednej bowiem strony wciąż znajdziemy tam rytmy i frazy charakterystyczne dla muzyki soulowej, z której się wywodził, z drugiej zaś pojawiły się elementy muzyki pop, które czyniły muzykę bardziej czytelną dla wielu milionów odbiorców na świecie. Ten album był też pierwszym, który pokazał szczególną perfekcję wykonawcy. Stała się ona później wręcz legendarna i pod tym względem porównywano go do Charlie Chaplina. Ten album był pierwszy na drodze, która ostatecznie dała Jacksonowi tytuł „króla popu”. Michael Jackson wyszedł poza krąg miłośników klasycznego soulu i zdobył uznanie milionów słuchaczy spoza tego kręgu. Sprzedaż 20 milionów płyt świadczy o tym jednoznacznie.
Reedycja z roku 2016 jest bardzo przyzwoicie wykonana. W stosunku do oryginalnego nagrania z roku 1979 nie zauważymy diametralnych różnic. Jest może nieco mniej dźwięków z zakresu dolnych sopranów, a nieco więcej samej góry, tuż pod progiem słyszalności. Muzyka brzmi czysto i dynamicznie. Samemu tłoczeniu oraz poligrafii nie można nic zarzucić.
