Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Wschód - Zachód
Opowieści z meekhańskiego pogranicza.
fantastyka, fantasy
Powergraph
2012
książka, epub, mobi
688
Wschód - Zachód. Kolejny cykl opowiadań o pograniczu cesarstwa Meekhamu. Spotkamy w tym tomie nowych bohaterów i nowe wydarzenia. Nadal nie zobaczymy samego imperium, cesarstwa meekhańskiego. Jednak powoli dowiemy się o kolejnych sprawach i niczym z klocków powoli będziemy układać naszą wiedzę o tamtym świecie. Autor stworzył fascynujące opowieści i ciekawy świat fantasy.
Wschód – Zachód
Kolejna część opowiadań z rubieży Meekhamu przenosi nas na wschodnie granice cesarstwa. Obserwujemy czaardan (oddział konny), którym dowodzi kha-dar Genno Laskolnyk, dawny generał cesarskiej armii. Poznajemy wyjątkowe postaci. Kailean porozumiewa się z duchem psa. Kocimiętka jest dwupostaciowy, a Daghena włada starą plemienną magią. A przy tym wszyscy są wściekle niebezpieczni.
W drugim tomie opowiadań z meekhańskiego pogranicza coraz wyraźniej widać, że w tym świecie jesteśmy świadkami przełomu. Jeszcze nie wiadomo, co się stanie, ale nabieramy pewności, że po tym, co się zdarzy, nie będzie to już ta sama kraina. Dowiadujemy się też więcej o historii cesarstwa. Choć nadal jest wiele otwartych wątków.
Zachód, to z kolei część położona nad Oceanem Szarym. Nad oceanem leży miasto Pankee-la. Władzę w nim sprawują arystokratyczne rody. Rozgrywają się polityczne intrygi i spory. Są gildie przestępcze i tajne stowarzyszenia świątynne. To swoista i groźna dżungla, w której walczy się skrytobójczo, kłamstwem, oszustwem, trucizną. Bohaterem jest młody złodziej Altsin. Te opowiadania również w tle mają meekhańskie cesarstwo i dzieją się rzeczy, które muszą później mieć wpływ na losy imperium.
Północ – Południe oraz Wschód – Zachód stanowią dwie pierwsze części uniwersum stworzonego przez Roberta M. Wegnera. Ukazują życie na terenach pogranicznych wielkiego imperium. Stanowią swoisty wstęp do dalszych wydarzeń, które czytelnik pozna w kolejnych trzech tomach. Być może więcej, bo ta opowieść jest otwarta. Wszechświat nie ma jakiegoś szczególnego sensu, po prostu jest – to zdanie znanego psychologa mogłoby się stać mottem bohaterów opowieści Wegnera.
