Dopóki wszechświat miał początek w punkcie osobliwym, można było przypuszczać, że został stworzony przez zewnętrzną siłę. Jeśli jednak w rzeczywistości jest samowystarczalny i nie ma granicy ani brzegu, w istocie nie może być stworzony ani zniszczony. Po prostu istnieje. Gdzie jest zatem miejsce dla Stwórcy?
Gdyby Rosja była normalnym krajem, tę książkę można by umieścić na półce z fantastyką. Rzeczywistość wyprzedza jednak fikcję. Zbyt podobne to jest do rzeczywistości, by spać spokojnie.
Powieść „Klaśnięcie jednej dłoni” rozgrywa się głównie na Tasmanii, gdzie w latach czterdziestych trafiło wielu emigrantów z Europy. Nie byli wykształceni, często dopiero na miejscu próbowali uczyć się angielskiego, wykonywali pracę robotników niewykwalifikowanych.
