Republika. Nieustanne tango
biografia, literatura faktu
Agora S.A.
2016
książka, epub, mobi
768
Republika, najbardziej zjawiskowy i nowatorski spośród polskich zespołów. /.../ Republika. Nieustanne tango to biografia najważniejszego polskiego zespołu rockowego i fascynująca opowieść o polskiej muzyce, z rockandrollowym etosem po jednej stronie i machinacjami obrotnych menedżerów, bijatykami muzycznych subkultur oraz ambicjami większymi niż „układ na dwie gitary i perkusję” po drugiej. (z materiałów wydawnictwa)
Grupa najstarszych nastolatków, tych koło siedemdziesiątki, zapewne pamięta jak ogromny wpływ miało pojawienie się Beatlesów w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Młodzi ludzie starali się wyglądać jak Lennon lub McCartney, nosili identyczne grzywki, ubierali się również podobnie, choć w zgrzebnych peerelowskich warunkach nie było to proste. Z drugiej strony byli fani zespołu Rolling Stones. Ci byli bardziej niegrzeczni i w zasadzie wprowadzili do naszego kraju modę na długie włosy, którą potem kontynuowali nieco młodsi miłośnicy hard rocka.
W polskiej muzyce nie było zespołu, który tak mocno wpłynąłby na pozamuzyczne zachowania fanów. Ani Czerwone Gitary, ani Skaldowie, choć bardzo popularni, nie stali się idolami młodzieży i nie byli tak naśladowani. Może dlatego, że polska scena muzyki rockandrollowej była raczej wtórna wobec tego, co przychodziło z zachodu.
Republika
Gdy ukazała się płyta „Nowe sytuacje”, kupiłem ją przez jakiś dziwny przypadek. Potem uważałem, że było to zrządzenie losu. Byłem jak zaczarowany. To był pierwszy polski zespół rockowy, który nie był dla mnie popłuczynami jakiejś zachodniej mody i lepszego lub gorszego naśladownictwa. Jako wcześniejszy miłośnik klasycznego hard rocka przeżyłem swego rodzaju nawrócenie. Republika przedstawiała całkiem inny świat doznań muzycznych. Nie dziwię się dużo młodszym od siebie fanom zespołu, że tak mocno fascynował ich ten zespół. To było niesamowite zjawisko. Nie tylko muzyczne. Zespół wykreował wręcz pewną alternatywną rzeczywistość.
Leszek Gnoiński napisał bardzo ciekawą biografię tej grupy. Pokazuje z jednej strony skomplikowany świat lidera, którym był nieżyjący już Grzegorz Ciechowski i cały proces tworzenia się image’u grupy, a z drugiej przedstawia dość przykrą peerelowską rzeczywistość, w której przyszło żyć i tworzyć członkom Republiki. Nie wystarczyło mieć coś ciekawego do powiedzenia, trzeba było lawirować pomiędzy cenzurą, fanaberiami władzy i zwykłymi małymi układzikami złodziejskimi. To nie było łatwe, a jednak zespołowi się udało. Tę pozycję polecam wszystkim miłośnikom grupy, a także tym, którzy interesują się historią. Nie tą wielką i pełną patosu, ale tą, która pokazuje jak żyli ludzie, czym się interesowali, jaką muzykę lubili…
