Pewnego razu w Hollywood
Columbia Pictures, HBO
2019
film
Quentin Tarantino
Leonardo DiCaprio, Brad Pitt, Margot Robbie, Al Pacino, Bruce Dern, Kurt Russell, Emile Hirsch
William Paul Clark, David Heyman, Georgia Kacandes, Shannon McIntosh
Akcja filmu rozgrywa się w 1969 roku w Hollywood. Bohaterem jest Rick Dalton (Leonardo DiCaprio), aktor o podupadającej już sławie. Drugi bohater to Cliff Booth (Brad Pitt) kaskader Daltona, a przeważnie jego kierowca i tzw. złota rączka. W tym też czasie sekta Charlesa Mansona planuje włamanie do willi reżysera Romana Polańskiego i jego żony Sharon Tate (Margot Robbie) w celu dokonania tam zbiorowego mordu. Drogi bandy hippisów i bohaterów filmu przypadkiem krzyżują się.
Tarantino nas zaskoczył pewnego razu w Hollywood. O tym filmie nie da się pisać bez ujawnienia niektórych szczegółów, więc jeśli się boisz, że podam jakieś niuanse tej mało wyrafinowanej fabuły, to leć po chrupki, popcorn, czy co tam lubisz i zacznij oglądać w HBO. Jeśli film okaże się nudny, a okaże, to sobie przewijaj, ale nie wolno przepuścić zakończenia, bo jest boskie. Jak zwykle w filmach Tarantino.
Rick Dalton, to starzejący się aktor u zmierzchu kariery. Towarzyszy mu Cliff Booth, kaskader i dubler Daltona. Obecnie raczej jego kierowca. Sceny z życia bohaterów przeplatają się z fragmentami filmów, w których niegdyś grał Dalton lub gra obecnie. Jest sporo aluzji do rozmaitych produkcji, w których występowali odtwórcy tych ról i to są te zabawniejsze momenty. Śmieszne są także fragmenty, których znane gwiazdy kina grają u Tarantino tzw. ogony. Równolegle drugi nudny wątek opowiada o życiu Romana Polańskiego i Sharon Tate, mieszkających w sąsiedztwie. O Sharon Tate jeden z gości na przyjęciu u Polańskiego mówi, że lubi małych facetów z wielkim talentem, a o Jayu Sebringu, byłym narzeczonym aktorki, że ten polski kutas wreszcie kiedyś coś spieprzy, a on wtedy będzie przy niej.
„Pewnego razu w Hollywood” to fabuła w identycznym stylu jak wcześniejszy film Tarantino – „Django”. Reżyser proponuje nam bajkę z morałem. Ci źli muszą dostać wpierdol. Nieważne, czy właściciele niewolników, czy też banda porąbanych świrów ze zbrodniczej sekty Mansona. Muszą dostać za swoje. A że odbędzie się to za sprawą najaranego kaskadera, jego psa i miotacza ognia z pewnego filmu?
