O stawaniu się stoikiem
filozofia
Wydawnictwo Naukowe PWN
2014
książka, epub, mobi
312
Jeżeli nie radzisz sobie z silnymi emocjami, które utrudniają ci życie − stań się stoikiem. Jeżeli właściwa organizacja czasu i hierarchia celów cię przerastają, a na dodatek zapominasz, co jest naprawdę ważne – stań się stoikiem. Jeżeli masz problemy z ludźmi w relacjach zawodowych czy prywatnych – stań się stoikiem. Jeżeli w twoim życiu brakuje pogody ducha i wewnętrznej harmonii – stań się stoikiem. [z noty wydawniczej]
„O stawaniu się stoikiem” to nietypowa książka. Na dodatek ma dziwny podtytuł: „Czy jesteście gotowi na sukces?” Zaczynałem więc lekturę z przekonaniem, że jest to jeszcze jeden poradnik o tym jak żyć we współczesnym społeczeństwie, aby nie stać się wielokrotnym seryjnym mordercą. Ale to niezupełnie tak. Książka nie jest typowym poradnikiem, zaś autor nie jest trenerem, który powie wam jak żyć.
Na przykładzie fikcyjnego bohatera, który jest takim sobie dość przeciętnym przedstawicielem średniego pokolenia, poznajemy typowe problemy życiowe i sposoby reakcji na nie, które są zgodne z filozofią stoicką. Autor książki jest bowiem praktykującym stoikiem, założycielem Centrum Praktyki Stoickiej, z zawodu filozofem, który wykłada na Uniwersytecie Warszawskim. Oznacza to, że nie dostaniecie prostych i jednoznacznych porad życiowych.
Być stoikiem wcale nie oznacza wybrania jakiejś specjalnej drogi do szczęścia i sukcesu. Książka „O stawaniu się stoikiem” raczej pokaże wam, jak reagować w przypadku problemów i kłopotów. A to nie znaczy, że kłopoty znikną. Można nawet powiedzieć, że stoicyzm uwalniając nas od jednych problemów, może też spowodować inne. Poza tym, czy naprawdę można zostać stoikiem w wyniku ćwiczeń i treningu?
Przyznam szczerze, że to ostatnie pytanie męczyło mnie, gdy zaczynałem czytać. Gdy książkę już przeczytałem, wcale nie pozbyłem się wątpliwości. Bo inni niekoniecznie są stoikami. 😉
Ale wieczorem ona nie miała ochoty na seks. Pomyślał, że może jest zmęczona. Prawda była jednak taka, że nadal żywiła urazę. Czuła, że ma prawo do wybuchów, ale obawiała się mu o tym powiedzieć, spodziewając się, że nie poradzi sobie z jego racjonalnymi wyjaśnieniami.
