Żeglarze i jeźdźcy
Księga całości
fantasy
Fabryka Słów
2022
książka, epub, mobi
437
"Żeglarze i jeźdźcy" to część porzuconej niegdyś przez autora historii. Feliks W. Kres stworzył jedno z najciekawszych fantastycznych uniwersów. Poszczególne powieści składały się na cykl zwany "Księgą Całości". Autor przerwał swą pracę na wiele lat, a teraz ukazał się kolejny tom opowieści.
„Żeglarze i jeźdźcy” to ósmy tom opowieści z krain Szereru, którego losy i historię wyznaczają Wstęgi Szerni i Wstęgi Aleru. Jednak żeby się dowiedzieć, czym są owe wstęgi, będziemy musieli sięgnąć do wcześniejszych powieści. Pierwsze trzy to: „Północna granica”, „Król bezmiarów” i dwutomowa „Grombelandzka legenda”. Można je czytać w dowolnej kolejności, bowiem związki między postaciami zaczną się tworzyć później. Każda z tych powieści jest klimatyczna i wciągająca.
„Żeglarze i jeźdźcy” to zbiór kilku opowiadań. Jak sam tytuł pozwala się domyślić, część z nich to tajemnicza historia armektańskich jeźdźców, przemierzających prerie cesarstwa. Są swoistą mieszanką bandytów i romantyków, jakby fantastycznych Robin Hoodów. Z kolei część dotycząca żeglarzy opowiada w części o znanych już postaciach. Jedną z bohaterek jest Ślepa Ridi, kapitana najsłynniejszego pirackiego okrętu, znanego jako „Zgniły Trup”.
Jedno z opowiadań jest dość swobodną interpretacją historii znanej jako Siedmiu wspaniałych. Jest swoistą klamrą spinającą przygody jeźdźców i żeglarzy. Kilku najemników postanawia bronić rybackiej wioski przed piratami. Oryginalny motyw ukazuje klęskę bandytów, również najemnicy nie są zwycięzcami. Remake z 2016 roku skupia się na sprawiedliwości. Kres opowiada opowieść bez szczęśliwego zakończenia. Przegrywają i szlachetni, i podli. Przegrywają również wieśniacy.
Świat Szereru, w którym toczy się gra władców i królestw, to swoista alegoria naszej rzeczywistości. Dystans do świata przedstawionego, paradoksalnie, pozwala się czytelnikowi skupić na uniwersalnych prawdach i wartościach. Spojrzeć inaczej na dylematy ludzi i zrozumieć, że nic tak naprawdę nigdy nie jest czarne, ani białe.
