Reguła zakonu
fantasy
Sine Qua Non
2019
książka, mobi, epub
381
Piotr Górski niegdyś pisywał opowiadania fantastyczne, później w jego życiu nastąpił okres innych zajęć. Na szczęście wrócił do literatury. Jego powieść "Reguła zakonu" to klasyczna fantasy, w której przeczytamy o czarodziejach, tajemniczym zakonie oraz oczywiście o smoku.
„Reguła zakonu” to fantasy w klasycznym stylu. Odwołuje się do wszelkich lęków ludzkiej podświadomości. Pojawia się w niej smok, nieco przypominający Borcha Trzy Kawki z opowiadania o wiedźminie Geralta. Jednak smok nie jest najgorszy. Są inne stwory i jest ich cała galeria. Najbardziej sugestywny jest pajac, który odwołuje się do największych naszych lęków z dzieciństwa. I nie chodzi o klauna.
Bohaterem powieści „Reguła zakonu” jest Kestel Netsa – łowca nagród. Dostaje on glejt na doprowadzenie do Argolan uciekinierki z zakonu Ama. Alija Low jest piękna i zgrabna, ale też niewymownie okrutna i niebezpieczna. Spotkanie z nią dla wielu przeciwników było ostatnim. Jednak Ketsel Netsa potrafi ją pokonać. Związaną i rozbrojoną prowadzi do Argolan, gdzie na arenie będzie musiała się zmierzyć z nieznanym przeciwnikiem. Glejt jest bowiem niczym innym jak listem gończym.
Nienawiść potrafi pęcznieć, zaćmiewać wzrok, przesłaniać świat do tego stopnia, że nie widzi się ani nie czuje niczego innego.
Jaka jest rola smoka i co knują przedstawiciele pokonanego ludu Hung? Jaką rolę odegra pajac i dlaczego ptaki mogą być bardziej złowieszcze niż u Hitchcocka? O tym przekonacie się, gdy przeczytacie książkę Piotra Górskiego. Czyta się ją z zainteresowaniem, choć wydawać mogłoby się, że eksploatuje znane i ograne archetypy. Jednak wartki język narracji, doskonale zaplanowana fabuła i nietuzinkowe postacie to duże atuty tej książki. Nawet pajac jest nie tylko straszny. Jest również interesujący.
Dziś trudno powiedzieć, czy „Reguła zakonu” rozrośnie się w jakieś większe uniwersum fantasy. Zakończenie daje taką możliwość, więc być może na naszej drodze jeszcze pojawi się Kestel Netsa. Świat tej powieści wydaje się mieć spory potencjał fabularny.
