Zanim wystygnie kawa
literatura obyczajowa
Grupa Wydawnicza Relacja
2022
książka, mobi, epub
219
Światowy bestseller. Ponad milion egzemplarzy tej książki sprzedano od jej wydania w 2019 roku. Teraz możemy ją przeczytać także po polsku. Niewielka kawiarnia w Tokio ma specjalne krzesło, które pozwala swoim gościom na podróż w czasie. Pod warunkiem, że wrócą, zanim wystygnie kawa. Warunków jest więcej, ale ten jest zasadniczy.
W pewnej tokijskiej kawiarni, która znajduje się w bocznej uliczce, jest specjalne krzesło. Można na nim usiąść i cofnąć się w czasie. Trzeba pamiętać o ograniczeniach i spełnić kilka warunków. Jednym z nich jest ten, że trzeba wrócić do teraźniejszości zanim wystygnie kawa. Niektórzy sądzą że to typowa miejska legenda, ale są też tacy, którzy chcą spróbować.
Ta ksiażka to niewielka opowieść składająca się z czterech rozdziałów. Każdy z nich opowiada o innej osobie, która z ważnych dla niej powodów pragnie odbyć podróż w czasie. Młoda kobieta chce się skonfrontować z dawną miłością, starszy mężczyzna chce powrócić do czasów sprzed utraty pamięci. Inna kobieta zobaczyć się z siostrą, która zginęła. Zaś śmiertelnie chora żona właściciela kawiarni pragnie spotkać córkę. Każda z tych osób ma nieodparte pragnienie odbycia podróży w czasie, choć wiedzą, że to niczego nie zmieni.
Włosi mają porzekadło, które mówi, że tłumacz jest kłamcą. W przypadku powieści „Zanim wystygnie kawa” jest kłamcą podwójnym, bo książka ta dotarła do nas jako tłumaczenie z angielskiego. Nie mogę nic powiedzieć o oryginale, bo japońskiego nie znam. Jednak mam niejasne podejrzenie, że w tym włoskim porzekadle jest źdźbło prawdy. To nie jest trudna książka, czyta się ją łatwo i nie jest nudna. Prawdy, które przekazuje, są na tyle uniwersalne, że ta symboliczna kawiarnia z krzesłem przenoszącym w czasie, mogłaby być wszędzie. W Londynie, Berlinie, czy Sztokholmie.
Powieść pierwotnie była kameralną sztuką teatralną i dopiero na tej podstawie powstała książka. Daleki jestem od zachwytów wyrażanych przez niektórych recenzentów. Wbrew sugestiom, Haruki Murakami to nie jest. Historie poszczególnych bohaterów są wzruszające, ale opowieści zbyt zdawkowe, by te postaci pokochać. Wartość tej książki bardziej polega na tym, że wywoła w czytelniku własną potrzebę refleksji. Czy chcielibyśmy się cofnąć w czasie i dlaczego?
