ARQ
fantastyka, science-fiction
Netflix
2016
film
Tony Elliott
Rachael Taylor, Robbie Amell, Adam Butcher, Tantoo Cardinal, Gray Powell
Mason Novick, John Finemore, Nick Spicer, Kyle Franke
Renton budzi się, spogląda na holograficzny wyświetlacz budzika. Jest 6:16, po chwili do pokoju wpadają zamaskowani napastnicy. Renton i śpiąca wcześniej obok niego Hannah zostają zawleczeni do garażu i związani. Wszystko idzie źle. Renton ginie. Po chwili znów budzi się o 6:16. Bohaterowie wpadają w pętlę czasu i dzięki temu, że pamiętają przynajmniej część wydarzeń, próbują się z niej wydostać. Jest to reżyserski debiut Tony'ego Elliotta.
Dystopijny świat przyszłości w filmie ARQ pojawia się powoli i w sposób nieoczywisty. Nie od początku widz wie wszystko o tej rzeczywistości. Najpierw mamy wrażenie, że jest to taki „Dzień świstaka” tylko w nieco innych dekoracjach. Bohaterowie znajdują się w pętli czasu. Czas resetuje się i znów wszystko zaczyna się w tym samym momencie wcześnie rano. Ale właśnie dzięki temu maja szansę przeżyć.
Od pierwszej sceny domyślamy się, że jest to nieokreślona przyszłość, w której toczą się wojny o przetrwanie, a Ziemia jest zniszczona. Jednak akcja w zasadzie nie wykracza poza dom, w którym mieszka bohater. Jest to film niskobudżetowy, ale te nieliczne gadżety science-fiction, które widzimy, pozwalają przypuszczać, że jest to świat wysoko rozwinięty technologicznie.
Pętla czasowa pozwala na kolejne próby zmiany rzeczywistości, ale nie są one proste. Każda z postaci ma swoje motywy działania i niektóre z nich ujawniają się dopiero podczas kolejnych prób. Na dodatek nie tylko główny bohater pamięta pętlę. Zaczyna ją pamiętać także jego dziewczyna, a po jakimś czasie również jeden z napastników, wiec schemat zdarzeń się zaczyna zmieniać. Dla miłośników hipotezy podróży w czasie ARQ będzie na pewno interesującym impulsem do rozmyślań.
