Kto czyta, nie błądzi.

Hackney Diamonds

Hackney Diamonds Obálka knihy Hackney Diamonds
rock, classic rock
Polydor
2023
LP, CD
The Rolling Stones
Andrew Watt
Andrew Watt (A1 - A3), Keith Richards (A1 - B5), Mick Jagger (A1 - B5), Muddy Waters (B6)

Hackney Diamonds to dwudziesty czwarty oryginalny album studyjny brytyjskiego zespołu rockowego The Rolling Stones. Został wydany 20 października 2023 roku nakładem Polydor. Jest to pierwszy album studyjny zespołu zawierający oryginalny materiał od 2005 roku i pierwszy album zespołu po śmierci perkusisty Charliego Wattsa. Na płycie gościnnie wystąpili: Elton John , Lady Gaga , Paul McCartney , Stevie Wonder i były basista Rolling Stone Bill Wyman.

Hackney diamonds to w slangu z wschodniego Londynu (cockney) określenie oznaczające rozbite szkło. Odnosi się to szczególnie do odłamków szkła pozostałych po rozbitych szybach samochodowych lub witrynach sklepowych w wyniku rabunku. W teledysku reklamującym płytę młoda seksowna aktorka Sydney Sweeney przejeżdża przez Los Angeles w odkrytym klasycznym mercedesie, a wzdłuż jej trasy stoją billboardy z wizerunkami członków zespołu, reklamujące nową płytę.

Mick Jagger i jego kompani młodzi nie są. Czy są seksowni, to kwestia gustu, ale energii im nie brakuje. Zwykle lubię nowe płyty klasyków rocka. Starzeją się, ale doświadczenie pozwala im czasem pokazać, że nadal mają talent. Szczerze mówiąc, nie zawsze. Niektóre dokonania dawnych gwiazd bywają też żenujące. Jednak „Hackney diamonds” to istny wulkan energii. Nie wiedząc, czyja to płyta, nie dalibyście wiary, że to dzieło osiemdziesięciolatków.

Keith Richards, mówiąc o tytule płyty, stwierdził, że odnosi się to do potłuczonego szkła pozostawionego rano po dobrej sobotniej nocy, która poszła źle. Jednak ta płyta poszła bardzo dobrze. Teksty są rockandrollowe, choć może niezbyt odkrywcze, ani też oryginalne.

It hasn’t rained in a month, the river’s run dry
We haven’t made love, and I wanna know why
Why you angry with me?
Why you angry?

Aż się zastanawiamy, czy kolejne słowa nie będą brzmiały: „I Cant Get No Satisfaction”. Ale nie. Mick Jagger daje słuchaczom satysfakcję, bez podtekstów. Kolejne piosenki udowadniają, że zespół jest wciąż w doskonałej formie. Ostatni utwór na płycie to klasyczna kompozycja Muddy Watersa z 1956 roku. „Rolling Stone Blues” – od tej piosenki zespół wziął swoją nazwę gdy powstał 12 lipca 1962 w Londynie. Historia zatoczyła koło? Wąż Uroboros zjada swój ogon? Jaka może być symbolika tego ostatniego utworu na ostatniej płycie?

Print Friendly, PDF & Email