Trzynasty księżyc
Żniwiarz
fantastyka
Czwarta Strona
2018
książka, epub, mobi
447
Trzecia część cyklu zatytułowanego "Żniwiarz". Świat przedstawiony w powieści prócz ludzi zamieszkują stwory przedostające się doń z krainy umarłych, demony znane z dawnych słowiańskich wierzeń. Większość ludzi ich nie widzi i nie zdaje sobie spray z ich istnienia. Są jednak nieliczni, którzy mają szczególną rolę do spełnienia. Bronią ludzi przed zmorami, potępieńcami, porońcami... galeria dawnych słowiańskich potworów jest imponująca.
Niczym ciepłe bułeczki rozchodzi się wśród miłośników fantastyki trzecia część cyklu „Żniwiarz” Pauliny Hendel. Bohaterka, której życie w małym pomorskim miasteczku wydawało się początkowo mało atrakcyjne, okazała się żniwiarzem. Tak samo jak jej wujek Feliks, którego poznaliśmy w pierwszym tomie cyklu. Teraz poznajemy kolejne przygody Magdy i jej wujka Feliksa oraz Mateusza, który nie jest żniwiarzem, lecz nie jest też zwyczajnym młodzieńcem. Jak pamiętamy z poprzednich tomów to właśnie jego ciało „zaanektował” Pierwszy, czyli najstarszy ze żniwiarzy.
Czytelnicy poprzednich tomów pamiętają zapewne, że żniwiarzom groziło wielkie niebezpieczeństwo. Otóż z niewiadomych powodów Pierwszy postanowił ich pozabijać tak, aby pozbawić ich możliwości ponownego pojawienia się na świecie. Magda, Mateusz oraz Feliks postanowili walczyć z Pierwszym. Tymczasem w trzecim tomie Magda zmuszona jest z Pierwszym współpracować. A on nie chce już zabijać pozostałych przy życiu żniwiarzy.
Zapowiada się nieźle. Jednak w trzecim tomie akcja nieco rozczarowuje. Żniwiarze walczą z demonami niczym John Rambo z komunistami. Włócznie, dzidy, łańcuchy i noże, a demonologia jakby się schowała gdzieś na dalszym planie. Demony też jakby bardziej z tego świata, są zwyczajnie wredne, paskudne i krwiożercze. Więcej w tej książce jest opisów walk niż tajemnic i odwołań do starych słowiańskich wierzeń. Tak jakoś wydaje się, że autorka sama przestała wierzyć w nośność tego tematu.
Paulina Hendel pisząc trylogię Zapomniana Księga, bardzo wysoko postawiła poprzeczkę. Niestety cykl „Żniwiarz”, choć zapowiadał się doskonale, w trzecim tomie coraz bardziej przypomina telewizyjny serial. Ten zarzut podnosiłem już w recenzji tomu poprzedniego. Teraz też akcja nie kończy się, ale przerywa i można się zacząć domyślać, że będzie kolejny „sezon”, a może kolejny i kolejny…
Na plus można zaliczyć wartką i szybką akcję oraz płynną, wciągającą narrację. Młoda autorka ma niewątpliwy dar słowa, a to wbrew pozorom wcale nie jest tak często spotykane u współczesnych autorów.
