Fabuła powieści obejmuje wyrywkowo czasy od schyłkowego PRL do dnia dzisiejszego i świetnie charakteryzuje wiejskie środowisko nauczycielskie.
Bibliofil
438 wpisów
Powiedziałam sama przed sobą, że tak, jestem osobą trans, jestem uwięziona w złym ciele i muszę przejść te wszystkie rzeczy związane z korektą płci.
Niechętnie recenzuję książki należące do tzw. literatury faktu. Zwykle decyduję się na to, bo tematyka jest ważna. Bo problemy przedstawiane w takich książkach są istotne społecznie i mogą wpłynąć na wielu czytelników.
Ocaleni zbierają się w niewielkie grupy. Wędrują zaś kierowani snami. Jedni w swoich snach widzą tajemniczego mężczyznę. Inni zaś starą kobietę. Czytelnik odnosi wrażenie, że ci nieliczni, którzy przeżyli zarazę, mają szczególne zdolności parapsychiczne.
Remigiusz Mróz to niewątpliwie najbardziej płodny z polskich pisarzy popularnych, a spektrum jego powieści jest niezwykle szerokie. Od horroru, przez fantastykę do political fiction, a drugi biegun jego twórczości stanowią kryminały pisane w długich seriach. „Widmo Brockenu” to już ósmy tom z cyklu „Komisarz Forst”. Tym razem bohater ma naprawdę olbrzymie kłopoty.
Jesienią 1972 roku do zakładu psychiatrycznego Stella Maris zgłasza się dwudziestoletnia Alicia Western, doktorantka na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Chicagowskiego i genialna skrzypaczka, córka naukowca, który współpracował z Oppenheimerem przy Projekcie Manhattan.
Bobby Western pracując jako nurek głębinowy zostaje wezwany na miejsce katastrofy wartego trzy miliony dolarów niewielkiego samolotu. Odkrywa brak czarnej skrzynki, torby pilota i ciała jednego z pasażerów.
Pisarz Leon Cichy po rozwodzie wyjeżdża do Włoch. Tam poznaje młodą Julię, z którą bierze ślub. Po powrocie do kraju zostaje potrącony przez samochód. Nowa żona opiekuje się nim po tym wypadku…
Ta powieść to nie tylko kryminał. To również przenikliwa analiza szwedzkiego społeczeństwa i ciekawa obserwacja ludzi, którzy w jakiś sposób różnią się od większościowej normy. „Mentalista” to również wnikliwe studium pracy specjalnej grupy policyjnej, którą powołano w celu rozwiązania tej sprawy.
Asimov opisuje rozwój Fundacji i jej oddziaływanie na całą galaktykę, w której przeżywane są liczne konflikty, a polityczne intrygi są na porządku dziennym. Fabuła jest intrygująca, a postaci są dobrze zarysowane i realistyczne.