„Cuda za rogiem” rozpoczynają się dość zwyczajnie. Shōta, Atsuya i Kōhei schronili się w starym opuszczonym budynku. Kiedyś było tam mieszkanie i sklep, który prowadził pan Yūji Namiya.
Bibliofil
401 wpisów
Miało być „brawurowe zakończenie historii Huberta”, a mamy zawieszony w próżni niewypał. Szkoda. Paulina Hendel dysponuje niezłym warsztatem językowym, jej narracja przyjemnie się czyta, ale to wszystko, co mogę dobrego napisać o ostatniej powieści cyklu.
Siedemnastoletni Charlie postanawia być dobrym człowiekiem. Uważa, że jest coś winien Bogu, który jak sądzi, spełnił jego prośbę. To postanowienie każe chłopakowi uratować starszego pana, który złamał nogę…
Gdybym miał nazwać główny wątek tej prozy, rzekłbym, że jest nim bieda. Bieda pabianickiego przedmieścia. Bieda, która determinuje losy uczestników wydarzeń, niezależnie od ich woli i oczekiwań.
Następna część kryminalnych przygód Roberta Krugłego i Mateusza Michalczyka. Z tym, że Krugły odszedł na policyjną emeryturę. Zaś Michalczyk jest „na zesłaniu” w Goleniowie. Tak rozpoczyna się kolejna część cyklu – powieść „Cień”.
Ponownie spotykamy komisarza Roberta Krugłego i prokuratora Michalczyka. Tym razem prokurator ma poważny problem, z którym przychodzi do kolegi policjanta. Michalczyk budzi się rano we własnym domu, obok zamordowanej kobiety, a w ręku ma nóż.
Akcja rozpoczyna się w 1985 roku. Bohaterami są podporucznik Jagielski, który prowadzi śledztwo w sprawie zagadkowych morderstw kobiet, pierwotnie podejrzany o zabójstwo zomowiec Milewski, a trzecim jest oficer SB. Przyznacie, że brzmi to kontrowersyjnie.
Cenię Stelara również za to, że jego powieści – od tej pierwszej zaczynając – zawsze mają realistyczne tło. Zbrodnia nie pojawia się jako pretekst do pokazania śledztwa i skonstruowania pasjonującej zagadki dla czytelnika, która rozgrywać się będzie w umownych, wręcz kartonowych dekoracjach. Realizm w powieści Stelara to ogromny atut.
„Krzywda” zresztą wpisuje się w konwencję pisarską Stelara. W jego powieściach zbrodnie są dobrze umotywowane i kluczem do sukcesu śledczego jest umiejętność uzupełnienia białych plam w ciągłości narracji.
„Zobaczyć Sorrento i umrzeć” to zaskakująca powieść w cyklu o Janie Morawskim. Po pierwsze bohaterką jest Konstancja Radolińska. Młoda i wykształcona Polka, która udaje się wraz z bratem na wycieczkę do Neapolu…