Lawinia
mitologia, fantastyka
Prószyński i S-ka
2023
książka, mobi, epub
320
Lawinia to córka króla Lacjum. Jako córka króla wie, że będzie musiała poślubić któregoś z sąsiadów jej ojca. Lecz okazuje się, że według przepowiedni ma poślubić cudzoziemca. U ujścia Tybru pojawiają się okręty, przybywają uciekinierzy spod Troi. Ich przywódcą jest Eneasz. To jego ma poślubić Lawinia.
Do jakiego gatunku należy zaliczyć powieść „Lawinia”? Ostatnia powieść Ursuli K. Le Guin wymyka się wszelkiej klasyfikacji. Le Guin u kresu życia i twórczości pokazała, że na przekór trudnościom należy się jej laur zwyciężczyni. Była jedną z nielicznych wielkich i wybitnych autorek. Swe miejsce w panteonie sławy literackiej zdobyła niepospolitym talentem i ponadczasową wyobraźnią.
Mieszkająca w Lacjum przed tysiącami lat młoda dziewczyna ma zostać zaślubiona walecznemu i możnemu królowi sąsiedniego królestwa. Lawinia poznaje, wraz ze swym ojcem, przepowiednię, która każe jej czekać na przybysza z dalekiej krainy, bo to jego żoną ma zostać. Ów mężczyzna to Eneasz, który po klęsce Troi przybywa do Italii z garstką pozostałych mu ludzi. Bohaterka musi podjąć ogromne ryzyko i sprzeciwić się obyczajom, by przepowiednia mogła się spełnić.
Zatem jest to alternatywna wersja mitologii rzymskiej? Inna postać „Eneidy” Wergiliusza, w którego poemacie Lawinia jest zaledwie postacią epizodyczną. Bez znaczenia. Bowiem cała uwaga skupia się na herosie spod Troi. Eneasz jest mitem założycielskim starożytnego Rzymu. Rzymu republikańskiego, a potem cesarstwa. Jednak to nie takie oczywiste, bowiem w powieści Le Guin następuje splecenie czasów. Bohaterka widzi człowieka z przyszłości, który już napisał swój poemat i nic już nie zmieni, bo umiera. A jednocześnie rozumie, że jego wizja historii była w dużej mierze fałszywa.
To nie jest „Eneida” opowiedziana na nowo z akcentem na postaci kobiecej. To nie jest też feministyczny manifest. Czy bohaterka powieści Ursuli K. Le Guin stałaby się żoną Eneasza i przyczyniłaby się do powstania założycielskiej opowieści o starożytnym Rzymie, gdyby nie wizja mężczyzny z przyszłości? Ta książka to raczej pytanie o sedno człowieczeństwa. O to co jest pomiędzy losem, a wolą. Czy człowiek jest czymś więcej niż sumą komórek organizmu? Le Guin po raz kolejny napisała książkę, która boli, budzi wątpliwości, a jednocześnie pełna jest miłości do tej ułomnej i okrutnej rasy ludzkiej.
