Kto czyta, nie błądzi.

Pan Lodowego Ogrodu

Pan Lodowego Ogrodu Obálka knihy Pan Lodowego Ogrodu
Pan Lodowego Ogrodu
Jarosław Grzędowicz
fantastyka, science-fiction
Fabryka Słów
2012
książka, epub, mobi
560,
cykl 4 tomów

Vuko Drakkainen samotnie rusza na ratunek ekspedycji naukowej badającej człekopodobną cywilizację planety Midgaard. Pod żadnym pozorem nie może ingerować w rozwój nieznanej kultury. Trafia na zły czas. Planeta powitała go mgłą i śmiercią. Dalej jest tylko gorzej. Trwa wojna bogów. Giną śmiertelnicy. Odwieczne reguły zostały złamane.

Europa za lat kilkadziesiąt lub może kilkaset. Zbiurokratyzowana, ale silna Unia Europejska jest bliższa idei federacji niż dziś forsowanej przez prawicowych nacjonalistów idei związku odrębnych państw. Choć to akurat jedynie wyjaśnia, kto i dlaczego wysyła bohatera w szczególnej misji ratunkowej na planetę Midgaard. Jakiś czas wcześniej do nowo odkrytego świata wysłano kilku najwybitniejszych naukowców. Zamieszkuje ów świat rasa humanoidalna. Wysłanie specjalistów miało sens. Co mogłoby pójść nie tak? W ten sposób rozpoczyna się akcja powieści „Pan Lodowego Ogrodu”.

Obywatel Republiki Chorwackiej. Syn Polki i Fina – Vuko Drakkainen wyrusza w tajną misję. W tajną, ponieważ władze Europy pod wpływem opinii publicznej doszły do wniosku, że mieszkańców odległej planety należy zostawić samym sobie i nie ingerować w ich rozwój. Jednak agencja kosmiczna organizuje misję ratunkową. Vuko jest wyszkolonym zwiadowcą, który prócz tego ma do dyspozycji cyfral, czyli wszczepiony bioniczny element czyniący z niego prawie supermena z fantastycznej bajki. Wyposażono go w łuk i białą broń oraz odpowiedni strój. Cywilizacja na Midgaardzie znajduje się bowiem mniej więcej na poziomie średniowiecza.

Magia? Każda technologia to magia. Wszystko zależy od punktu odniesienia.

Początek powieści Pan Lodowego Ogrodu może się kojarzyć z dziełem Pierre’a Barbeta „O czym marzą psyborgi”, która w Polsce została wydana w połowie lat 80′. Nie jest to jednak zarzut, bowiem w historii literatury było wiele dzieł, które korzystały z wcześniej wymyślonego motywu. Cykl Orsona Scotta Carda rozpoczynający się powieścią „Zaginione wrota” również opowiada o równoległym istnieniu zaawansowanej technologicznie Ziemi i planecie, na której technikę zastępuje magia. Powieść Grzędowicza również przenosi nas do świata, w którym kompletnie niemożliwe rzeczy stają się możliwe. Gdy gdy bohater napotyka jednego z członków poprzedniej ekspedycji zamienionego w drzewo, zaczyna wątpić w to, co widzi.

Odtąd Vuko Drakkainen przybiera nowe imię w miejscowym języku – Ulf Nitj’sefni, czyli Nocny Wędrowiec. I choć chwilami wątpi we własne zmysły powoli zaczyna rozumieć planetę. Autor zastosował w tej powieści trzy formy narracji. Początkowo bohater jest jednocześnie narratorem. Gdy kontrolę nad nim przejmuje cyfral, narracja zmienia się w trzecioosobową. Opowieść o kolejnych wydarzeniach z udziałem Ziemianina przerywana jest narracją kolejnej postaci. Znów jest to narracja pierwszoosobowa. Opowiada o swoim życiu mieszkaniec Midgaardu, syn cesarza, Terkej Tendżaruk. Później będzie się nazywał Filar, syn Oszczepnika.

Jesteśmy cywilizacją testów i procedur. Jeśli ktoś stawia krzyżyki w odpowiednich krateczkach i z tabelki wynika, że jest poczytalny, to znaczy, że jest zdrów, nawet jeżeli widuje krasnoludki i rozmawia ze zmarłą babcią.

Okazuje się, ze nie ma nic gorszego, niż naukowiec obdarzony mocą magiczną. Niektórzy członkowie poprzedniej ekspedycji zaczynają realizować swoje chore wizje i wspomagają je magią. W porównaniu z ich nieograniczonymi możliwościami, dokonania ziemskich dyktatorów to niewinna zabawa. Vuko Drakkainen musi ten bałagan posprzątać i odesłać krnąbrnych naukowców na Ziemię. Pan Lodowego Ogrodu to ekscytująca mieszanka fantasy i science-fiction.

Pan Lodowego Ogrodu 1 Pan Lodowego Ogrodu 2

Pan Lodowego Ogrodu 3 Pan Lodowego Ogrodu 4

Print Friendly, PDF & Email